<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13908603\x26blogName\x3dcoloquialmente+hablando\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://coloquialmentehablando.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3des_ES\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://coloquialmentehablando.blogspot.com/\x26vt\x3d8850754969552848853', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

About

"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt."

de cuando el equilibrio persiste en desequilibrarse

Con los ojos cerrados, a la pata coja, una media sonrisa picarona -a la que echaba de menos-, y un bienestar inconmesurable me reí del equilibrio. Tras tres, dos... uno y al suelo, en redondo y sin redoble de tambores, caí.
Perder el equilibrio y sentir que el tiempo se te escapa es de las peores sensaciones que se puedan tener, aunque también un dolor de muelas o una patada con saña en las espinillas o un pellizco rápido e intenso en la parte interna de mi muslo podrían estar a la altura; desdecirme de lo anterior tan rápido podría ser una acción desacertada y denotar falta de convencimiento, pero si así lo fuese me daría igual, ya que no, definitivamente no están a la altura.
Adoro las noches de horas despreocupadas y las sartenes autolimpiables, las dos en la misma medida y con igual intensidad desmedida de adoración.

You can leave your response or bookmark this post to del.icio.us by using the links below.
Comment | Bookmark | Go to end
  • Blogger mICrO says so:
    04 noviembre, 2006 11:08  

    equilibrio que palabra mas fea, suena a prescindible, ¿no?

    besos top

  • Blogger Larha says so:
    04 noviembre, 2006 11:13  

    Micro :-), más bien a mí me suena a, entre otras cosas, no caerse.
    Un beso top

  • Blogger XMala says so:
    04 noviembre, 2006 13:21  

    pues a mi me encanta el equilibrio, sobre todo en un pais de suelos gomosos...en cuanto a las sartenes autolimpiables: qué buena idea hermana!!!!así podría tener para mi más horas despreocupadas hasta que me doliese la espalda por culpa del colchon de latex top

  • Blogger Euphorbia says so:
    04 noviembre, 2006 19:06  

    A mí me gusta el equilibrio... y también el lavaplatos que consigue que todo sea autolimpiable, algo que colabora activamente a mantener ese equilibrio, con lo que se demuestra que en este mundo todo es cíclico y se muerde la cola. Bueno... mejor lo dejo ¿no? top

  • Blogger cieloazzul says so:
    04 noviembre, 2006 23:44  

    Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog. top

  • Blogger cieloazzul says so:
    04 noviembre, 2006 23:45  

    Jajaja sinmás equilibrio sería eso final... sartenes autolimpiables,deudas autofulminadas, dias enteros despreocupables y caer al suelo pata al aire haciéndo una pirueta graciosa, con sonrísa de diva, ojos retadores, que pueda parecer un acto de auto-ensayo artístico... :D
    abrazo fuerte querida sinmás...
    besos y cariños...


    Pd. tuve que borrar arriba, usté disculpe... mi equilibrio ortográfico está a punto de volverse dislexia..:D top

  • Anonymous Anónimo says so:
    05 noviembre, 2006 17:40  

    Me gustó tu blog.

    Un saludo. top

  • Blogger Zifnab says so:
    06 noviembre, 2006 12:52  

    Yo adoro los coches que se cambian solos las ruedas que se pinchan y a usted, perversiones que tiene uno, oiga.

    El tiempo no se va. Ni siquiera existe

    Se feliz top

  • Blogger Gavanido says so:
    07 noviembre, 2006 10:59  

    No me diga como lo se, pero yo siempre viajo agarrado a Yorda porque equilibrio a mi edad, ya me queda poco.
    Ahora, que de pie me mantengo perfectamente, sin bastón ni nada, oiga.

    A sus pies. top

  • Blogger Eulalia says so:
    10 noviembre, 2006 22:08  

    Á mí lo del equilibrio siempre me ha resultado un reto insuperable.
    Y adoro salir a la calle los domingos de verano por la mañana tempranito, casi tanto como que el pan que al descongelarse queda crujiente.
    Un beso. top