<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13908603\x26blogName\x3dcoloquialmente+hablando\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://coloquialmentehablando.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3des_ES\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://coloquialmentehablando.blogspot.com/\x26vt\x3d8850754969552848853', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

About

"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt."

Aquilino III, descendiente de la curiosa y primorosa familia de los Hasbiningaum, habitaba morada en mitad de extensas hectáreas de árboles sobre manto de verdes hojas caidas más tarde posadas, abrazando palacete de piedras grises cubierto de plantas egoistamente trepadoras.

Engendrado por imposición familiar, cuestiones de herencias familiares que no nos ocupan, estuvo los primeros años de su infancia bajo la santificada supervisión del bisabuelo, patriarca de los Hasbiningaum, el copretérito Olivier, quien dio una exquisita extraordinaria y extrema educación victoriana al joven. Antes de morir éste, a lomos de un percherón azotado por una rama en forma de vertiginosa omega, letra griega infinitamente odiada por el octogenario, que le sesgó la cabeza de cuajo, aún pudo la cabeza parlante, separada metros allá del cuerpo presente caliente, mantener conversación con el joven y díjole así:

- Mi querido biznieto, no me extenderé pues puedes comprobar en que incómoda situación me hallo, en primer lugar al percheron me lo azotas por no esquivar la rama en forma de omega, justo fue a dar, el bobalicón, con la rama en forma odiada, en segundo y no menos importante lugar mete dedo limpiado por pañuelo en mi boca -puaf- y saca tres tallitos de hierba que en la caida se me metieron entre molar y su compañero, colmillo y su compañero y paleta y su compañera -el joven doblemente enlagrimado surcando éstas ambas mejillas hinca rodilla a tierra abortando columna hormiguera recolectora y arranca tiernos tallos verdes y mentalmente va cantando "sí me quiere, no me quiere, si me quiere" y sabiendo que en la terminación conocida es tramposeada la cancioncilla-, y ahora que me veo dando el último suspiro y que por primera vez veo mi cuerpo tres metros más allá aún en posición de cabalgada y que mis manos que desde aquí diviso aún buscan idiotas las riendas del percherón, y que pronto estoy abocado a ahogarme con mi propia sangre pues mi cabeza, que no obecede, se va girando sin voluntad hasta que quede cubierta con mis propios líquidos, pues bien he de decirte algo que te será de vital importancia y que nos concierne ... -suspiró cogiendo la última bocanada de viento que encontró- mi querido biznieto todos nuestros ancestros nacieron hermafroditas y a una temprana edad en un rito iniciático se te hace saber reconocer y finalmente elegir, así es que...

Y en estas que dio su último suspiro.

Aquilino VI con absorta mirada se aleja, mientras un cuerpo sin cabeza corretea en círculos haciendo ridículos aspavientos y chocando repetidamente contra árboles y piedras de mediano tamaño, y ahora comprende el por qué de algunos no entenderes. En su alejar éste contonea caderas y ya se ve como vedette del molino rojo anunciada con grandes letras de neón... Aquilina La Bailarina.

You can leave your response or bookmark this post to del.icio.us by using the links below.
Comment | Bookmark | Go to end
  • Blogger Fer says so:
    05 agosto, 2005 14:10  

    ¡¡Qué alegre familia esta la de los Aquilinos!! Y muy virtuosos/as para la danza y el contoneo...
    El problema vino cuando decidieron unirse en matrimonio a los Polainos... y ahí se fastidió todo...
    ¿Y ahora qué hago yo con mi entrada al Moulin Rouge? top

  • Blogger Larha says so:
    05 agosto, 2005 16:37  

    Gibreel te la pueden cambiar por un cuarto de mortadela con aceitunas Xdddd
    Besos, niño. top