<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13908603\x26blogName\x3dcoloquialmente+hablando\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://coloquialmentehablando.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3des_ES\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://coloquialmentehablando.blogspot.com/\x26vt\x3d8850754969552848853', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

About

"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt."

Con congoja me hallo, leve pero a fin de cuentas congoja es.
Debido al lamentable estado de profundo vacío en que se encontraba mi frigorífico decidí hacer una rápida visita al centro comercial, a pesar de que acudir a una gran superficie con sus miles de humanos apretaditos todos ellos no forma parte de la idea que tengo de pasar una agradable tarde de sábado, me hallo en la tesitura emocional de fidelidad a mi frigorífico y la necesidad humana de ingerir alimento.
Una vez que me encuentro dentro del lugar advierto que la presencia de humanos allí es más copiosa que la habitual, cientos de miles de millones de niños hacen hilera en espera de vez -cola- y mi curiosidad hace que mi cuello adquiera, por arte de magia, tres centímetros más para, por encima de la brutal concentración humana, divisar qué demonios está ocurriendo.
A lo lejos percibo un escenario que asemeja un bosque y en el centro él, Winnie the Pooh, repartiendo abrazos, eso sí, cortos pero con tiempos suficientes para que una marea de entregados padres puedan hacer la foto a la chiquillería.
Ni corta ni perezosa me uno a los que esperan vez, flexionando hasta lo indecible mis dos piernas para parecer más bajita y no ser descubierta, porque dado los tiempos que corren no estoy por desaprovechar un abrazo aunque sea de Winnie the Pooh. He comprado con chicles de menta de gran picor el silencio de los niños que se encontraban en mi derredor, pero de nada ha valido porque tras avanzar unos diez metros en la cola un mocoso de enormes ojos azules ha comenzado a llorar, imagino que por el picor del chicle de marras, y el guardia de seguridad se ha percatado de que una no-enana aguardaba su añorado abrazo por lo que he sido abordada e invitada amablemente a abandonar el lugar, una vez en la puerta he sido declarada persona non grata en el centro comercial y alrededores. En fin... otra vez será, no escatimaré los intentos cuando se trate de conseguir un abrazo.

You can leave your response or bookmark this post to del.icio.us by using the links below.
Comment | Bookmark | Go to end
  • Blogger cieloazzul says so:
    26 marzo, 2006 05:29  

    vaya, vaya, y quien puede resistirse a un abrazito esponjado del Winnie?... la próxima vez amiga deberás permanecer con las rodillas flexionadas ( hincada) y no darle a los niños goma de mascar picosita, sino con una cinta pegajosa enrollarles los ojos y la boca...
    Yo te envío un abrazo fuerte y apretao....;)
    Feliz domingo top

  • Blogger Unknown says so:
    26 marzo, 2006 10:50  

    Que poca sensibilidad el guarda de seguridad. Deberiamos hacer cola todos para que nos den un abrazo, sea Winnie de Poh o la de la charcutería. Cada vez nos abrazamos menos. top

  • Blogger Bito says so:
    26 marzo, 2006 13:15  

    El Winnie ese siempre me cayo un poco mal, ya que me lo ponían de ejemplo para obligarme a comer miel, así que toda mi infancia le he sentido culpable la manía de mi vieja por meterme esa asquerosidad pringosa hasta por las orejas (ahora ya me gusta) pero lo increíble es que a uno ya no le permitan recibir un abrazo si no tiene la altura o edad determinadas...

    En fin, muy bueno tu relato. top

  • Blogger Msc says so:
    26 marzo, 2006 18:43  

    ¡Sniff! Como que mal lo llevo... pero acepto un abrazo tuyo, mi afecto será el mismo. top

  • Blogger Isthar says so:
    27 marzo, 2006 13:38  

    Anda ven aquí, que te iba yo a dar un abrazo de esos que duran para varios meses.

    Que te digo yo que no hay comparación con los del oso ñoño ése, de verdad ;) top

  • Blogger Rolando Escaró says so:
    28 marzo, 2006 17:54  

    creo q los mejores abrazos son los que llegan inesperadamente top

  • Blogger Larha says so:
    28 marzo, 2006 19:33  

    Los peluches no me gusta, tampoco el homenajeado, pero... estaba dando abrazos y yo ante una cola en donde se reparten abrazos estoy perdida :-)

    Cieloazzul lo haré a pesar de que me detengan XD

    Jean Bedel voto por la de la charcutería.

    Bito también me cae mal el bicho. Y la miel también :-)

    Miskronyc venga usted a mis brazos.

    Isthar tú también, anda :-) y que conste que si te pones tú a repartir abrazos no hay guardia de seguridad que me eche.

    Digler esos, sí esos.. los mejores. Coincido contigo. top

  • Blogger poemasperdidos says so:
    29 marzo, 2006 00:26  

    Propongo disfrazarnos de Winnie y Piglet, y que los demás hagan fila para recibir nuestros abrazos!
    He pensado en otras opciones, no creas, pero me preocupa que luego nos recojan los del ayuntamiento, con un par de camisitas de esas con mangas laaaargas largas (como las de myscronic).

    Besitos,
    Gab top

  • Blogger Larha says so:
    29 marzo, 2006 00:41  

    Gab, me interesa a mí esas otras opciones jmjmjmjm
    Y mira, creo yo, que si a Miskronyc le sienta bien la camisa de las mangas largas a nosotras también debería sentarnos bien ¿no?

    Un beso enorme Gab. top

  • Blogger Zifnab says so:
    29 marzo, 2006 11:05  

    Que cosas

    Yo nunca he tenido ningún tipo de relación con Winnie. Se que es un oso y tal, pero nada más. Bueno, en Beautiful Girls hablan deél y es una peli muy importante para el menda, pero solo eso. Así que dos conclusiones

    Uno - Winne the Poo está protegido. Es un oso pardo más?

    Dos - Voy a formar la Brigada ante Brigada antiabrazos. El nombre es muy rebuscado y susceptible de mejora pero el objetivo es meridiano de Grenwich. Exterminio de aquellos que censuran los abrazos

    Seame feliz anda top

  • Blogger ---- says so:
    29 marzo, 2006 18:35  

    Besos, sinmas.
    Edu top

  • Blogger cieloazzul says so:
    29 marzo, 2006 18:42  

    besitos amiga:) top

  • Blogger Larha says so:
    29 marzo, 2006 20:11  

    Zifnab mire usted que no soy yo muy abrazadora, pero al ver a un ser brazos abierto requiriendo a todo ser viviente que pasara para abrazos, pensé "bueno, vale", pero mi mala suerte hace que ni del Winnie obtenga un estúpido abrazo XD.
    En ello estoy, con nulos resultados, pero en ello estoy :-)

    Edu un beso enorme.

    Cieloazzul otro grande para ti. top