<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13908603\x26blogName\x3dcoloquialmente+hablando\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://coloquialmentehablando.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3des_ES\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://coloquialmentehablando.blogspot.com/\x26vt\x3d8850754969552848853', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

About

"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt."

Hacías de mar abierto
mientras tu norte se tornaba sur.

Cerré filas angostas alrededor
mío
y simulé ser guerrero
cuando me llamamos
vencida.

A mía sobre tuya
sucede que cerraste cuando empezó
el dolor.

A postrimeras se asemejó
inconcluso
con dictamen de repentino.

Y ahora hice -en pasado-
la ira mía.

You can leave your response or bookmark this post to del.icio.us by using the links below.
Comment | Bookmark | Go to end
  • Blogger cieloazzul says so:
    08 marzo, 2006 04:01  

    Ahora cruzando palabras poetas, ahora dejándo pasados para volverte a presentes...
    Muchos besos Sinmás:) top

  • Blogger Donaire says so:
    08 marzo, 2006 14:58  

    Después de la tristeza sucede la ira. Después la indiferencia. Y al final, la paz y la alegría. Suele suceder cuando vuelves al mismo puerto y en vez de llorar, sonríes los recuerdos. top

  • Blogger Rolando Escaró says so:
    08 marzo, 2006 16:14  

    la ira es la sangre de las emociones top

  • Blogger Msc says so:
    09 marzo, 2006 09:23  

    No se si hablo coloquialmente, pero por enrevesar solo decir que a veces, solo a veces y depende del tipo de persona, tomar el camino facil es una dificil decision. Por otro lado, la ligereza en los caminos duele cuando de anda con carga.

    (creo que me he liado, pero ahí queda) top

  • Blogger Bito says so:
    09 marzo, 2006 13:03  

    La he leído tres veces, he incluso daría una cuarta, y aunque intuyo el sentimiento la verdad es que esta vez la poesía no la entiendo, o no consigo ver lo que quieres decir.

    En fin, ni caso me hagas. top

  • Anonymous Anónimo says so:
    09 marzo, 2006 13:24  

    vida es vida.

    a veces, tremendamente, j... top

  • Blogger Ogh says so:
    09 marzo, 2006 20:06  

    y visto asi desde la distancia y tratando de girar la cabeza como para un plano en perspectiva cónica descendente, me pregunto si todas aquellas cosas que fueron no pareceran ser del todo distintas o cuanto menos aparecerían sutiles diferencias top

  • Blogger Larha says so:
    09 marzo, 2006 21:42  

    Cieloazzul más, muchos más para ti.

    Donaire ya viví, en varias ocasiones eso, pero sucede que me empiezan a aburrir esos ciclos, en donde conoces anticipadamente la siguiente sensación. Esperaré esa sonrisa.

    Digler de las malas emociones :-)

    Miskronyc permítame decirle que enrevesa usted con un gusto exquisito XDDDD El camino fácil a veces tiene un coste emocional incalculable. Siga, siga usted enrevesando :-)

    Bito difícilmente un sentimiento se puede expresar con palabras, y ahí tienes un ejemplo XDDDDD de todas formas es un sentimiento, en este caso, que dura un instante, no siento ira, pero en ese momento estuve muy muy muy muy cerquita, es sólo un instante en el que se te corta la respiración y que llega a producir sensación física de dolor, paralización... en fin, ya dije que no había palabras (aunque claro yo que soy protagonista -indiscutible e incuestionable- de mis sucesos entiendo y si quiero revivo cada palabra). Un beso Bito.

    Nostak y otra una explosión de deseos.

    Gasteropodo aunque todo dependa de percepciones, lo que fue pues fue. Y si espero que haya enormes diferencias :-) top

  • Blogger Zifnab says so:
    11 marzo, 2006 02:26  

    Mátale

    Y si te parece excesivo sácale la lengua, que también vale

    Se feliz top

  • Blogger Larha says so:
    12 marzo, 2006 13:39  

    Zifnab le saco la lengua y una colleja, va, vale XDDDd top