<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d13908603\x26blogName\x3dcoloquialmente+hablando\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://coloquialmentehablando.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3des_ES\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://coloquialmentehablando.blogspot.com/\x26vt\x3d8850754969552848853', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

About

"Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt."

- Pardiez... pareciome que en esta ocasión no te equivocarías.

Mi primera reacción al oir esa voz fue salir huyendo, como alma que lleva el diablo, pero había algo en el pasillo que no me dejaba avanzar, algo que no llegué a ver, pero que se interponía entre mi huida y yo. Desandé mis pasos tan sutilmente que ni rocé el suelo e intenté planear con alas quietas hasta la cocina y salir en un aguantar la respiración por la campana extractora, pero no recordé que se me olvidó volar y sólo alcancé a dar diminutos y ridículos saltitos intentado remontar un vuelo que ya dije olvidé. En éstas estaba cuando de nuevo oí la voz que decía:

- ¿Hablo en un idioma no entendible para ti o es que no estás en disposición de oír?.

- ¿Quién eres? -acerté a decir con voz entrecortada- ¿qué quieres?, sal de donde estés.

- He que estoy a dos palmos de tu nariz ¿pues no me ves?, ay pardiez que quizá olvideme de exigir mi cuerpo corporeo y aquí me hallo delante de una que mira como cazando moscas, en fin.. retomemos como anteriormente dije y me reitero en que... pardiez..., dije, pareciome que en esta ocasión no te equivocarías.

- ¿A qué te refieres? y a todo esto ¿quién eres?.

- Ay que debí comenzar por presentarme que en esto del trato con humanos ando desmemoriado, enmendaré tal error diciéndole que soy El Espíritu de la Semana Venidera, pero no has de confundirte, pues no concedo deseos, así que ni osar con preguntar. Pareciome que arrastras todo el día un dolor de cabeza ¿miento?.

- No, no mientes ¿y contra el dolor de cabeza tienes algo?.

- Rayos, centenas y peces en el mar ¡pues no, no me oiste! y no, no llevo ungüentos ni pociones ni milagros quita dolores de cabeza, niña. Sólo vine por tu defraude, para recordártelo pues parece que últimamente y posteriormente y siempremente olvidas, siempre olvidas. Yo, yo soy un.. un hacedor de recuerdos.

- ¿Y tengo algún tipo de premio por haberme equivocado? -dije sonriendo a ningún lugar, sin ver-.

- Sin sarcasmos niña, ni sarcasmo ni ironía, pues marcho y te dejo la tela esa invisible de pasillo y sin salir de casa que te quedas ¿escuchaste?.

- Sí -ahora seria- mil disculpas. Dijiste que eras un hacedor de recuerdos ¿a qué te refieres?.

- Mal te cuidas si tan pronto olvidas. Pues ¿no recuerdas un "quiero igual que tú"?.

- Eso, mi querido espectro fue una patochada sin importancia, algo sin sentido -dije pero temerosa de que leyera mentes también el fantasma-.

- No mientas niña, que yo sobrevolábate mientras escribías. Uy las doce he de partir en caso contrario me hago corpóreo y de castigo me saldrá chepa. Adiós, ten buen día.

Y como vino así se fue, eso creo pues no antes ni en su partida logré ver nada. Me quedé quietita sin abandonar el lugar donde hablaba sin ver. Y pensé. Pensé que debo de venir con error de serie.

You can leave your response or bookmark this post to del.icio.us by using the links below.
Comment | Bookmark | Go to end
  • Anonymous Anónimo says so:
    19 diciembre, 2005 12:38  

    (supiro) y otro para los catálogos.... besos, pronto ire a madrid... top

  • Blogger Bito says so:
    19 diciembre, 2005 16:04  

    papas noeles que hablan, muñequitos de semáforos que andan, espectros que se aparecen... yo no sé si usted viene o no mal de serie pero me gustaría saber que clase de champiñones come usted y donde los compra. top

  • Blogger cieloazzul says so:
    19 diciembre, 2005 21:12  

    Sin más...
    leerte a ésta hora de mi día definitivamente me ha venido como una siesta de esas que me gustan... dos veces, releer...ejercicio que a la segunda disfruto mas por que me permito sonreír al tiempo que comprendo...
    Gracias muchas por abrirme la imaginación!!
    besos! top

  • Anonymous Anónimo says so:
    20 diciembre, 2005 09:15  

    Pues sin son imperfecciones,
    ¡Viva la perfección de la imperfección! top

  • Blogger Zifnab says so:
    20 diciembre, 2005 11:47  

    Hay un libro de Boris Vian que se llama la Hierba Roja, donde hacían lo contrario. Desfacer recuerdos. El libro es espectácular por cierto. En cuanto a lo que sucede cuando llegan las doce joder como cambian los cuentos. Antes los caballos se convertían en ratones y las ropas sutuosas en harapos pero lo de la chepa es nuevo. Por los derechos sindicales de los espíritus navideños.

    Hechizos hago

    Se feliz top

  • Blogger poemasperdidos says so:
    20 diciembre, 2005 15:32  

    Sinmas queridísima:
    Paso a dejar abrazos navideños y de fin de año, y me llevo regalos a puños (echaba de menos tus arabescos bordados de letras y acentos, vistiendo de fiesta cualquier tarde casi gris!).

    Bisitis
    Gab top

  • Blogger Isthar says so:
    20 diciembre, 2005 18:45  

    Dime a ver de qué serie vienes para ver si es posible que me hagan algún ajuste para que me pasen a mi cosas tan extraordinariamente divertidas ;)

    Un hacedor de recuerdos al menos podría llevar botiquín ¿no? ;)

    Un besazo muy fuerte preciosa top

  • Blogger Larha says so:
    21 diciembre, 2005 00:04  

    Ed abrígate hará, de seguro, mucho frío. Un gran beso, enorme.

    Bito XDDDDD supongo que de los más venenosos los rojos.

    Cieloazul como siempre exageras XDDDDD pero de verdad, gracias.

    Nostak ¡viva! ¡viva San Imperfección Bendito" :-)

    Zifnab esperaré la venida del siguiente espíritu a ver que nuevas me trae, yo sonrío mientras. ¿Hechizos, en serio? póngame cuarto y mitad, ando necesitada.

    Gab correo pronto para ti, para que esos abrazos puedan llegarte más cerca, a empujones si es necesario. Te cuento.
    Bisitis michis.

    Isthar dejaré en tu apartado de peticiones alguna, pero por favor te me desatas en ella ¿eh?.
    No trae botiquín, es más.. se empeña en traer pasados.
    Un beso Isthar, muy grande. top